GadeSound

Ciekawe rzeczy w naszym światku orkiestrowym - jak podał wczoraj Financial Times , firma Splice wspierana przez Golden Sachs za 50mln dolarów kupiła Spitfire Audio , znanego i lubianego producenta bibliotek orkiestrowych. Powodem jest chęć wykorzystania banku brzmień i wiedzy do rozwijania narzędzi sztucznej inteligencji w dziedzinie tworzenia muzyki - trochę można poczytać o tym także na stronie Splice oraz stronie Spitfire Audio . Wiadomość o kupieniu Spitfire Audio mnie nie zdziwiła, bo już od dawna widzę, że firma zjada własny ogon, a po odejściu Christiana Hensona i założeniu przez niego The Crow Hill Company gdzieś uleciał taki fajny duch entuzjazmu, który pchał firmę do przodu. W dodatku bardzo fajne LABSy , czyli darmowe, małe biblioteczki, zostały wciągnięte w wir subskrypcji i co fajniejsze z nich stały się płatne... W sumie miałem nadzieję, że okres pewnej stagnacji firma wykorzysta na przeniesienie starszych bibliotek na bardziej współczesne interfejsy graficzne,...

W związku z używaniem od dłuższego czasu TEControl Breath and Bite Controller 2 postanowiłem porównać dwie biblioteki instrumentów modelowanych, które bardzo dobrze nadają się do współpracy z tym typem kontrolera MIDI. Może i nie będzie to zupełnie równy pojedynek, bo VWinds używam już od jakiegoś czasu, mam na własność i uwielbiam, zaś SWAM Flutes miałem tylko w wersji próbnej, ale w końcu używam SWAM Saxophones oraz SWAM Solo Strings , więc jakieś tam obycie z instrumentami Audio Modeling posiadam. Subiektywnie Od razu na wstępie robię mocną uwagę - to porównanie będzie SUBIEKTYWNE. Nie spodziewajcie się werdyktu, która z bibliotek jest obiektywnie lepsza, bo funkcjonalnie są one bardzo zbliżone i każda ma zarówno wady, jak i zalety. Ja wiem, że w moim przypadku wygrała VWinds Flutes , więc nie będę Was trzymał w niepewności. Natomiast sądzę, że i tak warto zapoznać się z moimi przemyśleniami, bo każdy dodatkowy punkt widzenia może się przydać. Modelujemy Obie firmy od dł...

Korzystając z okazji, jakie daje świeży system operacyjny , postanowiłem w końcu przejść na Kontakta 8 . Zadecydował czysty pragmatyzm - zaczynają się pojawiać biblioteki, wymagające "ósemki", np. Woodwind Ensemble od Fracture Sounds . Poza tym, i tak po instalacji systemu musiałem przeklikać się przez wszystkie presety ścieżek w Studio One , więc dlaczego od razu nie przerobić ich na nową wersję? Teoretycznie powinny się "zmigrować" automatycznie, bo Kontakt ma niby wsteczną kompatybilność, ale miałem co do tego wątpliwości - i faktycznie, dla wszystkich presetów musiałem ręcznie ładować odpowiednie instrumenty... Aktualizacja tak naprawdę po nic Z mojego punktu widzenia, aktualizacja do "ósemki" miała w zasadzie zapewnić jedynie zgodność z najnowszymi bibliotekami. Troszeczkę liczyłem na zwiększenie wydajności ładowania instrumentów, bo to od dawna jest bolączką bibliotek opartych na Kontakcie . W tej drugiej sprawie trudno jest mi wyrokować, czy s...

Dużo mam ostatnio do czynienia z instrumentami modelowanymi fizykalnie, zachwycam się brzmieniem i funkcjonalnością serii VHorns czy VWinds od Acousticsamples , a przecież pierwszym i najważniejszym tego typu instrumentem wciąż pozostaje u mnie Modartt Pianoteq . Kiedy w listopadzie 2022 aktualizowałem wersję do 8 Standard , rozmyślałem poważnie o wersji Pro , ale ostatecznie wówczas cena wydała mi się zbyt wysoka. Skoro jednak, z okazji świąt i wiosny, dostałem możliwość tańszej aktualizacji, dałem się namówić. Wczytujemy i gramy Dla brzmień Pomiędzy wersjami Standard i Pro jest niewielka różnica: ot, można edytować parametry każdego pojedynczego klawisza, można swobodnie edytować tony harmoniczne oraz dostaje się możliwość "wirtualnego samplowania" brzmienia z częstotliwością do 192kHz. W zasadzie żadna z tych funkcji nie jest mi do niczego potrzebna, więc ktoś mógłby się zastanawiać, po co robić upgrade ? Powodem jest to, że razem z wyższą wersją możemy sobie z...

O ile "Marsz Radetzky'ego" Straussa Ojca był pierwszym mock-upem w całości nagranym bibliotekami od Orchestral Tools , to prezentowana dziś "40. symfonia" Mozarta w całości wyszła już z "dużego" pakietu Berlin : Można się kłócić, czy to dobry mock-up czy też nie, jednak podtrzymuję zdanie, że Berlin to jeden z lepszych pakietów orkiestrowych na rynku i w zasadzie zwykle mój pierwszy wybór przy podejściu do nowych utworów. No, chyba że ma to być kwartet czy orkiestra kameralna, chociaż powyższy przykład potwierdza, że skład smyczków Berlin nadaje się w sam raz do utworów Mozarta. Dzisiaj też wyjątkowo zdradzę plan na przyszłość - jeśli uda mi się zdobyć w maju sekcję smyczkową Berlin Con Sordino Strings , pokaże się jeszcze jeden utwór Wolfganga Amadeusza (chętni mogą typować - podpowiem, że jest to jeden z bardziej znanych utworów austriackiego kompozytora). Mock-up jest już w zasadzie gotowy, na razie przygotowany z linią smyczków ze Spit...

Było już o VHorns Brass Section , było także o VWinds Double Reeds - czas zatem na VWinds Flutes . Mimo wszystko to właśnie gra na tych instrumentach przynosi mi najwięcej frajdy, więc oczywiste stało się pójście w stronę biblioteki fletowej, zwłaszcza w kontekście testów kontrolera TEC Breath and Bite Controller 2 . Przez moment zastanawiałem się, czy nie zdecydować się na pakiet Audio Modeling Flutes od konkurencji, ale porównanie modelowanych bibliotek fletowych zostawię sobie na kiedy indziej. Teraz poszedłem za ciosem i wsparłem Acousticsamples . Dzisiaj będzie krótko Daruję sobie już tym razem pisanie o samej technologii modelowania, jej zaletach i wadach - jeśli ktoś jest ciekaw, odsyłam do poprzednich wpisów, w tym także do opisu saksofonów od Audio Modeling . Ja osobiście jestem do tego typu generowania dźwięku już od dawna przekonany i z zainteresowaniem obserwuję kolejne dokonania programistów na tym polu. Bo, prócz Acousticsamples i Audio Modeling mamy przecież tak...

Uf, długa nazwa. Ale za to wiele mówiąca - TEC BBC2 , że tak go skrótowo określę - to kontroler oddechu i... "zgryzu"? Chodzi, rzecz jasna, o kontroler, który przełoży siłę podmuchu i zgryzu na komunikaty MIDI, których użyjemy do sterowania brzmieniem i artykulacją wirtualnych instrumentów. Nie tylko dętych, żeby była jasność. W rzeczywistości dostajemy jeszcze więcej, bo poza zgryzaniem ustnika i dmuchaniem do niego możemy jeszcze pochylać głowę góra-dół oraz przechylać ją na boki, co daje dwa dodatkowe parametry. Innymi słowy, dmuchając, gryząc i kręcąc głową będziemy sterowali maksymalnie czterema parametrami MIDI. Z pewnością wygląda to zabawnie, ale czy faktycznie działa? I czy jest w stanie zastąpić albo chociaż uzupełnić kontroler taki jak Sparrow 4x100 ? Pierwszy kontakt Po obejrzeniu naprawdę wielu filmów i poznaniu wielu opinii, mój pierwszy kontakt z kontrolerem był mimo wszystko sporym zawodem. Skromne szare pudełko zawierało TEC BBC2 zapakowany w strunowy w...

Dopiero co ukazał się zaległy test biblioteki VHorns Brass Section , a w moim domowym zaciszu rozgościła się kolejna biblioteka od Acousticsamples , czyli VWinds Double Reeds . Wprawdzie początkowo poważnie rozważałem VWinds Flutes , ale na to przyjdzie czas później, Double Reeds wydaje się bardziej uniwersalna. Na razie w moim teście nie będzie przykładu muzycznego, bo - jak w przypadku VHorns - czeka on w kolejce na publikację, ale o jakości brzmienia można przekonać się choćby na stronie producenta , gdzie brzmienia z biblioteki są zestawione wprost z brzmieniami prawdziwych instrumentów i jeśli nie będziecie pod wrażeniem, bo już sam nie wiem. Zawiłe ścieżki Nie pisałem o tym przy okazji VHorns , ale tutaj ponarzekam na zawiłości przy zakupie (na coś narzekać muszę, a sama biblioteka nie daje mi poważnych powodów do marudzenia). Przyjmijcie to jednak z dystansem, bo część problemów sam sobie sprokurowałem, kupując bibliotekę nie bezpośrednio na stronie producenta, tylko w sk...

Od kiedy używam Spitfire Chamber Strings (obecnie już w wersji Core ), uwielbiam ten rodzaj brzmienia. Mały skład smyczkowy po prostu brzmi jakoś tak... ładnie. Nie jest aż tak surowo jak przy kwartecie czy kwintecie, ale nie brakuje innych sekcji orkiestrowych, jak przy większych składach. Niemniej, mimo że Chamber Strings od Spitfire brzmi bardzo dobrze, to jednak biblioteka ta ma swoje wady, przede wszystkim konieczność używania dodatkowych instancji, jeśli chce się skorzystać z wszystkich dostępnych artykulacji. Te bowiem, jak to w przypadku starszych bibliotek Spitfire , są wydzielone do sztywno zdefiniowanych zestawów i nie są dostępne wszystkie naraz. Pewne niedogodności Odeon Chamber Strings ma wprawdzie dopisek Modern Filmic Ensemble , ale pozwolę go sobie dla skrócenia zapisu pomijać w dalszej części. Sama biblioteka pochodzi od nieznanego mi wcześniej producenta, Insanity Samples , który nie jest jednak producentem początkującym. Przeciwnie, ma w swojej ofercie bard...

No i stało się, pierwszy utwór nagrany wyłącznie za pomocą instrumentów od Orchestral Tools stał się faktem. I to w sumie dość przypadkowo, jako pokłosie testu EastWest Hollywood Orchestra . Aranżowałem wówczas "Marsz Radetzky'ego" Straussa Ojca za pomocą Hollywood Orchestra , która tak mocno obciążyła mój komputer, że postanowiłem zrobić identyczną aranżację, ale z wykorzystaniem sekcji z Berlin Orchestra . W tym miejscu muszę się przyznać, że nie wszystkie elementy mock-upu , który możecie usłyszeć poniżej, pochodzą z "prawdziwej" serii Berlin , bowiem ścieżkę tuby nagrałem instrumentem z Beauforta , a perkusjonalia pochodzą z Berlin Inspire (czyli w sumie są, ale nie wiem, na ile je okrojono). Na ogólne brzmienie nie ma to jednak aż takiego wpływu, jak sądzę. Maszerujmy, panie i panowie! Co ciekawe, mnie ten utwór faktycznie kojarzy się z maszerującym wojskiem, natomiast komu go nie odtworzyłem, ten od razu wołał, że ma skojarzenia z koncertem noworocz...

W oczekiwaniu na TEC Breath and Bite Controller 2 postanowiłem wypróbować coś znacznie tańszego do usprawnienia kontroli MIDI. Mam klawiaturę z kółkiem modulacji i pitch-bend , mam suwaki Sparrow 4x100 (które ostatecznie bardzo się sprawdzają i które bardzo lubię), jednak kiedy zobaczyłem film o tym, że można do kontroli parametrów MIDI użyć... głosu, w mojej głowie natychmiast pojawiła się myśl: no właśnie, dlaczego by nie? Głos jako kontroler MIDI Dubler 2 to program, który jest wirtualnym urządzeniem MIDI. Widziany jest przez wszystkie programy, które potrafią odczytać systemową listę urządzeń tego typu, więc można ustawić go w dowolnym programie DAW jako źródło danych MIDI. Z drugiej strony jest to program, który odczytuje sygnał audio z mikrofonu - naszego własnego (dowolnego) lub mikrofonu USB dołączonego do bogatszej wersji pakietu Dubler Bundle . Sygnał audio jest interpretowany dwojako - jako amplituda (głośność) i jako nośnik melodii (wysokość). Możemy zatem śpiewać do ...