GadeSound

Dwa dni temu pojawiła się nowa, spora aktualizacja do Cubase'a , 10.5.20. Jako fan instalowania wszystkiego, co świeże, odpaliłem Steinberg Download Assisant i pobrałem stosowny plik. Uruchomiłem i... klops! Próbowałem tak i owak, z uprawnieniami administratora, z innego dysku. Zaktualizowałem eLicensera , bo jak go w geście rozpaczy sprawdzałem, pokazał błędy z połączeniem do serwerów Steinberga . Przepiąłem nawet klucz USB - nic. Nieco załamany, jako że gugiel nie znajdował opisu komunikatu błędu, wrzuciłem opis swojego problemu na cubase'owe grupy, ale dostałem jedynie takie rady, jakie już sam wypróbowałem. Niektórzy sugerowali, że to może antywirus bruździ, a inni, że może powinienem zasmakować legalności i kupić Cubase'a . Swoją drogą to mnie zawsze zadziwia, w jak wielu dyskusjach o problemach zdarzają się użytkownicy, którzy nawet nie czytając wątku, widząc komunikat błędu zawsze zakładają, że wynika on z używania pirackiej kopii. No cóż. Ostatnią

Pisałem ostatnio o wirtualnych skrzypcach, a oto w moje ręce wpadła wirtualna wiolonczela, tego samego producenta. Żal nie skorzystać z takiej okazji, więc wypróbowałem także i ją. To samo, a nie to samo Producent utrzymuje spójną szatę graficzną dla swoich instrumentów - sprawdzałem na stronie, kontrabas i altówka też prezentują się podobnie: Do dyspozycji mamy również podobny zestaw parametrów i podobne możliwości podpinania ich pod dostępne kontrolery MIDI, więc tu zaskoczeń raczej nie było: Jak się gra? Przyznam, że o ile skrzypce mają moc "chwytania za serca", to właśnie wiolonczela jest moim ulubionym instrumentem smyczkowym. Nie wiem, czy rzecz jest w zakresie tonalnym, czy w tym ciepłym charakterze brzmienia, ale lubię melodie grane na wiolonczeli. Tutaj wrażenia z gry miałem nieco mniej entuzjastyczne niż przy skrzypcach, aczkolwiek ciągle gra się bardzo przyjemnie. Mniej zachwyciło mnie też samo brzmienie, chociaż wciąż jest to poziom akceptowalny

Miłośnikom bibliotek orkiestrowych firmy Spitfire Audio przedstawiać raczej nie trzeba. Ten brytyjski producent ma w portfolio całe mnóstwo rewelacyjnych brzmieniowo bibliotek, nie wiem nawet, czy nie najlepszych obecnie na rynku. Problem z nimi jest jeden - są zdecydowanie zbyt drogie na kieszeń przeciętnego Kowalskiego, przynajmniej w Polsce. 999 dolarów za kolekcję sekcji smyczkowej? Proszę bardzo. Geneza Niecały rok temu do szacownego grona świetnych bibliotek dołączyła kolejna, BBC Symphonic Orchestra . No i obeszłoby mnie to tyle, co inne, nieosiągalne biblioteki od Spitfire , gdyby nie to, co się stało kilka tygodni temu. Otóż firma postanowiła udostępnić mały wycinek tej właśnie biblioteki w bardzo taniej wersji Discover . Nie dość tego, jeśli ktoś się zdecydował wypełnić specjalną ankietę, mógł otrzymać (po mniej więcej dwóch tygodniach oczekiwania) całą tę małą bibliotekę zupełnie gratis. Napędzony dodatkowo filmem mojego orkiestrowego mentora, Guya Michelmore'a,

Z wirtualnymi skrzypcami jest tak, jak z fortepianem - jedni producenci prześcigają się w budowaniu coraz większych i bardziej rozbudowanych bibliotek, zawierających coraz więcej możliwości artykulacyjnych, inni zaś - szukają alternatywnego sposobu. W wypadku fortepianów alternatywą okazało się modelowanie fizyczne, czego doskonałym przykładem jest Modartt Pianoteq . Używam tego fortepianu od dawna i nie czuję żadnej potrzeby wymiany na inny. Skrzypce - Mont Everest wirtualizacji Pod pewnymi względami ze skrzypcami jest gorzej, i to dużo gorzej. O ile samplowane biblioteki np. Ivory II , spełniają już wymagania pianistów, o tyle nie słyszałem, żeby którykolwiek ze skrzypków przyznał, że któraś z czołowych bibliotek skrzypcowych (np. Joshua Bell Violin albo Spitfire Solo Strings ) jest równie dobra, jak nagranie żywego muzyka. Wymagania są więc tutaj wyjątkowo wysokie. W tym momencie na scenę wchodzi firma Audio Modeling , która postanowiła pójść ścieżką wytyczoną przez Modartt ,