GadeSound

Parę dni temu pojawiła się pierwsza część tekstu na temat organów piszczałkowych , a ja postanowiłem opisać kilka z posiadanych instrumentów nieco dokładniej. Na pierwszy ogień idą organy Fredonia od Impact Soundworks , firmy najbardziej znanej z wirtualnych gitar elektrycznych Shreddage . Założenia Kiedy szukałem alternatywy dla Modartt Organteq 2 , dokładnie znałem wymagania. Przede wszystkim, bardzo dobre brzmienie, po drugie - możliwość wysyłania danych do różnych klawiatur na różnych kanałach MIDI, a po trzecie - swobodny dobór rejestrów dla każdej klawiatury. To wszystko jest w Organteq i chciałem tę wygodę zachować. Pierwotnie rozważałem Royal Albert Hall Organ (które i tak kupiłem), ale tam brakuje przede wszystkim żonglowania rejestrami. Poza tym są dostępne tylko dwa kanały MIDI, dla prawej i lewej ręki, nie da się zrobić podziału na normalne klawiatury Schwellwerk , Hauptwerk , Positiv i Pedal (czy też, jak kto woli, Swell , Great , Choir i Pedal ). Wprawdzie Roya...

Eksploruję sobie różne obszary muzyczne i chociaż już z utworami organowymi miałem do czynienia, to raczej bardzo powierzchownie i bez większych refleksji. Postanowiłem to zmienić i trochę zagłębić się w historię oraz budowę tego instrumentu. A raczej instrumentów, bo w zasadzie każde organy są inne - przynajmniej takie, które sobie normalnie wyobrażamy słysząc utwory Händla lub Bacha, czyli organy barokowe. Nie będę może wnikał w całą dłuuugą historię organów (bo prapoczątki sięgają starożytności, serio), te właśnie "wyobrażeniowe", wielkie organy są dosyć ściśle związane z wnętrzem, w którym je zbudowano. A że kościoły i sale koncertowe są różne, różne muszą być także organy. Z góry przepraszam od razu wszystkich organistów za nieścisłości czy uproszczenia - niestety, znalezienie sensownej literatury, która by wszystko pięknie tłumaczyła, wcale nie jest takie proste. Posiłkowałem się podczas edukacji m. in. reprintem "Przewodnika dla organistów" Antoniego Sapal...

W związku z tym, że zacząłem jakiś czas temu pisać muzykę nie tylko dla siebie, pojawiają się od czasu do czasu potrzeby zdobycia instrumentów nietypowych, które pozwolą mi na wykorzystanie brzmień innych niż orkiestrowe czy syntezatorowe. Takim to sposobem trafiła do mnie biblioteka Pandrum 2 od Cinematique Instruments - a przyznam, że przyglądałem się jej od dłuższego czasu, tylko nie miałem potrzeby korzystania z brzmień metalowych bębnów. Zresztą, częściowo moje niewielkie potrzeby zaspokajał bank dla Pianoteq , który naprawdę robi robotę. Czy da się pokonać instrumentowi specjalizowanemu? Trzeba zachować uwagę Pandrum 2 jest jedną z bibliotek, które są dostępne równolegle dla różnych samplerów. Przyjęło się, że najpopularniejszym obecnie samplerem jest Native Instruments Kontakt i, oczywiście, Pandrum 2 istnieje także dla niego. Ja jednak skusiłem się na aktualnie trwającą promocję Steinberga , który proponuje Pandrum 2 w wersji dla swojego samplera (i nie tylko samplera...

Biblioteki z serii ORIG!NALS zaczęły się pojawiać jakieś 5 lat temu chyba i oczywiście nie pamiętam już, która z nich była pierwsza. Podejrzewałbym albo Intimate Piano albo Intimate Strings , ale głowy sobie nie dam za to uciąć. Spitfire Audio miało już doświadczenia z darmowym pakietem LABS , który okazał się dużym wizerunkowym sukcesem - małe, proste biblioteki o wysokiej jakości brzmieniu bardzo spodobały się użytkownikom i natychmiast zostały zaakceptowane. Spitfire bało się wtedy wprowadzać od razu model płatny (z czym obecnie już nie ma problemu), więc zaproponowało właśnie serię ORIG!NALS , czyli troszkę bardziej rozbudowanych, ale ciągle prostych bibliotek o świetnym brzmieniu i w bardzo niskiej (jak na tę firmę) cenie: 29 dolarów/euro. Osiem bibliotek z mojej kolekcji Co tu mamy? Obecnie, czyli na połowę sierpnia 2025, ORIG!NALS zawiera 19 bibliotek : Originals Abe Laboriel Jr Drums Originals Cimbalom Originals Cinematic Frozen Strings Originals Cinematic Pads ...

Wczesną wiosną w moje ręce trafiła biblioteka VHorns Brass Section od AcousticSamples i był to swojego rodzaju przełom, bo od tego czasu uwielbiam instrumenty tego producenta, szczególnie w połączeniu z TEC Breath and Bite Controller . Powiem więcej, używanie tego typu instrumentów BEZ kontrolera oddechowego to moim zdaniem masochizm. Oddech plus pochylanie ciała czy przekrzywianie głowy podczas gry przychodzą "same z siebie", a podpięte do odpowiednich parametrów instrumentu sprawiają, że unikamy robotyczności i sztuczności. A jeśli dodamy do tego świetnie przygotowaną stronę audio, to w zasadzie można spędzić długie godziny, grając i grając. Jestem tego bardzo dobrym przykładem - mimo nagrania wielu mock-upów , zdecydowanie więcej czasu spędziłem na "graniu do ekranu", bez zapisywania efektów, dla samej satysfakcji. Konkurencja Saksofony od AcousticSamples nie dawały mi spokoju, odkąd nagrywałem saksofonami od Audio Modeling . Te z kolei wpadły w moje rę...

Trwa dobra passa bibliotek od Vienna Symphonic Library w moim domowym studio. Po Studio Traverso Flute , Synchron Elite Strings i Synchron Strings Pro przyszła pora na Synchron Solo Strings , czyli kwartet solowych instrumentów smyczkowych. Para skrzypiec, altówka i wiolonczela - całkiem jak w Cremona String Quartet firmy e-instruments z pakietu Komplete 15 Collector's Edition . Cremonę lubię, i to bardzo, a już szczególnie Stradivari Violin - to chyba najczęściej wykorzystywana przeze mnie biblioteka solowych skrzypiec. Czy kwartet od VSL ma szansę "wygryźć" Cremonę ? Przy okazji mała refleksja na boku: strasznie męczące jest pisanie pełnych nazw bibliotek od VSL - najdłuższa z tych, które znalazłem, to Vienna Symphonic Library Synchron Trumpet Ensemble (muted) Standard ... Właściwie jeszcze powinienem na końcu dopisywać Library , bo tak producent robi na swojej stronie, ale stwierdziłem, że bez przesady. Konkurentów jest wielu Zresztą, nie tylko Cremona...

Testowany niedawno Studio Traverso Flute miał być sprawdzianem, jak się sprawy mają z bibliotekami Vienna Symphonic Library i współczesnym playerem tej firmy o nazwie Synchron . Biblioteka Traverso Flute jest mała i względnie tania, ale w perspektywie miałem zdobycie Elite Strings , czyli dużo poważniejszej biblioteki smyczkowej. Synchron w testach wypadł nieźle, a skoro VSL w wakacje uruchomiła wielką promocję właśnie na instrumenty smyczkowe, więc nie pozostało nic innego, jak przystąpić do testów. Omawiam wersję Standard , która od wersji Full różni się liczbą zarejestrowanych ujęć mikrofonowych - lista artykulacji w obu przypadkach jest identyczna. Podobna sytuacja ma miejsce także w przypadku Spitfire Chamber Strings w wersjach Core i Professional , a że Core w zupełności mi dotąd wystarczała, to i dla Elite Strings poprzestałem na wersji mniejszej. "Mniejszej" nie znaczy małej, bo biblioteka zajmuje ponad 60GB i jest co pobierać. VSL i Studio One Tym, c...

Dopiero co wyszła wersja 2.0 Cremona String Quartet , a że od dawna używam presetów ścieżek w Studio One , musiałem się zmierzyć z zadaniem stworzenia nowych ośmiu takich presetów . Zadanie wydawałoby się trywialne, gdyby nie fakt, że w podstawowej wersji dla każdego z instrumentów kwartetu pieczołowicie ustawiłem wszystkie artykulacje na odpowiednich miejscach: Artykulacje zostały przypisane do "kafelków" (cztery kropki poniżej to stronicowanie, tych artykulacji jest naprawdę sporo...) No i naturalnie, do tego przygotowałem odpowiednie mapowania Sound Variations w Studio One . Działa to rewelacyjnie i polecam każdemu, ale właśnie jest pewno "ale". Otóż nowe wersje instrumentów Cremona w wersji 2.0 to nowe instrumenty w Kontakcie . Oznacza to, że załadowanie dajmy na to Stradivari Violin w wersji Flex Vibrato usuwa "starą" instancję z ustawionymi artykulacjami, a nowo wczytana już tych artykulacji przypisanych nie ma (tzn. ma tylko kilka domyślny...

Po Tallinnie i bibliotece Pēteris Vasks Strings to trzeci element, który pojawił się u mnie w związku z Midsommar Sale . Myślę, że Salu na jakiś czas kończy moją przygodę z nowymi bibliotekami od Orchestral Tools , bo szczerze mówiąc, może poza uzupełnieniem Beauforta nie widzę tam już nic, czego bym potrzebował. Wiadomo, że fajnie byłoby mieć Tom Holkenborg Brass czy Benjamin Wallfisch Strings , ale... Salu To osobliwa biblioteka. Nagrana w Arvo Pärt Centre w Estonii, różni się od Tallinna i Pēteris Vasks Strings przede wszystkim bardzo niewielkim pogłosem. Starano się uzyskać tutaj jak najbardziej "suche" i bliskie brzmienie, i jeśli mam być szczery - udało się to znakomicie. Jeśli ktoś tego właśnie oczekuje, będzie zadowolony. Drugą cechą szczególną tej biblioteki jest zawartość. Mamy tutaj prosty kwartet smyczkowy, ale dostępny tylko jako zespół - z instrumentów solowych dostajemy dość nieoczywisty wybór, bo altówkę i wiolonczelę. Brzmienie smyczków jest chro...