GadeSound

Na kanale GadesTester sprawdzam różne instrumenty wirtualne, ale i różne utwory różnych kompozytorów. Wiadomo, że najwięcej będzie Mozarta, Bacha czy Haydna, ale coraz częściej zdarza mi się sięgać po innych twórców. Przeszkodą może być w zasadzie tylko dostęność plików MIDI. I właśnie z taką przeszkodą zetknąłem się ostatnio. Wszystko zaczęło się od poszukiwania informacji, czym różni się klawesyn od klawikordu. I poszukiwania wirtualnej repliki tego ostatniego, bo dotąd niczego na ten instrument nie aranżowałem. Trafiłem na samplowany klawikord firmy SonicCouture i już nawet rozważałem jego kupno, ale szczęśliwie poszukałem jeszcze trochę i okazało się, że wirtualny klawikord ma każdy posiadacz Pianoteq . I to o tyle lepszy od samplowanego, że reagujący na after-touch , co jest właśnie wyróżnikiem klawikordu w porównaniu z klawesynem. Klawesyn jest w zasadzie pozbawiony dynamiki (pomijając rejestry górnego i dolnego manuału), natomiast klawikord nie tylko umożliwia stopniowanie d...

To był ciężki mock-up , przyznaję. I chyba najdłużej robiony, bo prace nad nim zacząłem pod koniec marca 2025, a skończyłem - jak widać - dopiero w grudniu. Rzecz jasna, nie siedziałem nad nim przez cały ten czas, a raczej doskakując sporadycznie, by sprawdzić, czy coś niecoś uda się poprawić. Mimo swojej pozornej prostoty (w końcu Boléro Ravela to powtarzane w kółko dwa motywy, grane przez kolejne instrumenty orkiestry), to jeden z utworów najbrutalniej weryfikujących moc komputera i biblioteki orkiestrowe. Przed wymianą sprzętu wczesnym latem 2025 w zasadzie finału Boléra nie dało nawet odtworzyć (!), zaś render trwał dłużej niż czas trwania (!!!). Dopiero nowy komputer, dzięki dużej pamięci, zwyczajnie pomieścił cały utwór - jak się okazało, potrzebował on ponad 50GB! Sama aranżacja jest całkiem spora - ponad 50 ścieżek, z czego 10 to same smyczki (każda sekcja smyczkowa gra divisi ). Wykorzystano tu prawie każdy instrument orkiestry symfonicznej - sam Ravel traktował utwór jako...

Miałem kiedyś profil na Spotify , gdzie pojawiły się moje pierwsze dwie płyty, Via oraz Runaway . Niestety, koszty rocznego utrzymania materiału audio na Spotify okazały się zbyt duże, więc po dwóch, trzech latach zrezygnowałem z opłacania "wydawcy". Utwory zostały usunięte. Jakie było więc moje zdziwienie, gdy dostałem w tym roku podsumowanie dla artysty Spotify , gdzie między innymi były JAKIEŚ odtworzenia: Z jeszcze większym zdziwieniem zobaczyłem, że w podsumowaniu wymieniono także jakiś - zupełnie nie mój, ale podpisany jako mój - utwór "Appollyon": Zdziwiony wszedłem na profil, a tam w sekcji dyskografii jakieś nieoczekiwane składanki: Najgorsze w tym wszystkim, że nic nie mogłem z tym fantem zrobić: w zarządzaniu profilem tych utworów nie było, a próba skorzystania z formularza do oznaczania "nie swoich" utworów nie zadziałała. Ciekawe, że Spotify jest wręcz przygotowany, że można mieć na profilu nie swoje utwory i ma gotowy formula...

Mam już jeden dodatek do Duality Strings , a konkretnie Colors , czyli przede wszystkim delikatne brzmienia flautando i ponticello . Następnym w kolejności ma być Virtuoso , ale zanim zdecyduję się na zakup, postanowiłem sprawdzić miesięczną wersję testową. Miałem bowiem wątpliwości, czy rzeczy oferowane przez ten dodatek okażą się przydatne w praktyce. Jak zacząć testy? Wersję testową "kupuje się" w sklepie VSL - biblioteki, które oferują możliwość sprawdzenia, mają odpowiedni przycisk, który dodaje bibliotekę do koszyka, przez który przechodzimy i już mamy dodaną do konta wersję testową. Trzeba ją oczywiście pobrać za pomocą Vienna Assistanta i aktywować na koncie iLok . Niewątpliwym plusem jest jednak to, że wersja testowa jest kompletna i oferuje wszystko, co wersja komercyjna, a na domiar dobrego, jeśli po udanych testach zdecydujemy się na zakup, nie trzeba już niczego odinstalowywać, przeinstalowywać i pobierać na nowo - po prostu dostaniemy licencję do aktywowan...

Uf, właśnie skończył się live firmy Orchestral Tools , który miał zerwać czapki z głów i zachwycić użytkowników bez reszty. Chętni mogą odtworzyć go sobie tutaj: Czy faktycznie było na co czekać? I tak, i nie - ale po kolei. Główna atrakcja - Low End Orchestra Główną, ostatnią w tym roku nowością od Orchestral Tools jest biblioteka Low End Orchestra - Spatial Bass . To prawdziwy potwór, nagrany w słynnym studio Lyndhurst AIR w Londynie, zamiast tradycyjnego berlińskiego Teldeksa. Mnóstwo ujęć mikrofonowych (i naprawdę mam na myśli MNÓSTWO - nawet 18 miksów!) i bardzo ekstremalne konfiguracje, np. 16 czy 22 wiolonczeli, 12 kontrabasów, 8 klarnetów czy 8 fletów. Do tego dość niespotykane zestawy instrumentów, np. 2 suzafony i 2 tuby, kontra-altowe flety, basowe flety i klarnety, że o kontrafagotach nawet nie będę wspominał. Jednym słowem wszystko, by uzyskać potężne brzmienie dolnego pasma. Ale w tej bibliotece mamy nie tylko "normalne" instrumenty i "norm...

Już od paru miesięcy używam Art Conductora 11 , w wersji dla Studio One . To znaczy... "używam"... w zasadzie skorzystałem tylko z przygotowanych tam mapowań dla bibliotek Cinematic Studio , dzięki czemu mogę z nich obecnie korzystać w pełni i bez kłopotów, jakie sprawiały moje własne, niedoskonałe mapowania. Ale że jakoś tak żal mi było po zakupie Cubase 15 , postanowiłem zdobyć wersję Art Conductora także dla Cubase - niestety, producent podzielił te same mapowania na różne programy DAW, dzięki czemu może wielokrotnie sprzedawać to samo. Pierwotnie nie chciałem kupować drugi raz tego samego, bo zniżka na crossgrade z wersji Studio One na wersję Cubase to raptem 15%, ale z okazji czarnego piątku Babylon Waves zrobiło raptem obniżkę ogólną o 50%, więc po wszystkich zniżkach cena stała się dużo atrakcyjniejsza. Zakupiłem, pobrałem i zacząłem zmagania z Cubase . Konfiguracja O ile w przypadku Studio One dostajemy plik soundset , który instalujemy i nagle mamy d...

Minął niemal rok od pierwszego wpisu o Griegu i postanowiłem wrócić do tego norweskiego kompozytora. Stało się podczas dogrywania kolejnych utworów suity "Peer Gynt", w tym wspominanego dzisiaj utworu "Śmierć Azy": Na tle innych utworów suity ten jawi się jako bardzo prosty i surowy, bo w zasadzie to zestaw modyfikowanych i powtarzanych akordów, grany wyłącznie przez sekcję smyczkową. A że przez dużą część kompozycji instrumenty grają cicho, była to wymarzona okazja do wykorzystania praktycznego biblioteki Pēteris Vasks Strings od Orchestral Tools . I faktycznie, moim zdaniem to jest idealny utwór do zaprezentowania walorów brzmieniowych tejże biblioteki - dzięki dużej staranności podczas nagrywania cichych fragmentów, wszelkie detale są słyszalne i nie ma żadnych irytujących przeskoków dynamiki. Także wykorzystanie w kulminacyjnym momencie sekcji "first chair" dodało odpowiedniego efektu vibrato , więc wszystko wyszło dokładnie tak, jak to sobie zapl...

Niemal rok temu uzupełniałem orkiestrowy narzędziownik biblioteką Spitfire Studio Woodwinds . Z perspektywy czasu nie był to zbyt produktywny zakup - po początkowym entuzjazmie, poszedłem jednak w stronę Orchestral Tools Berlin , porzucając biblioteki Spitfire (o czym pisałem całkiem niedawno ). Ale nie mogłem się oprzeć pokusie, by za czarnopiątkowe kilkadziesiąt euro dokupić aktualizację do wersji Professional i sprawdzić, czy dodatkowe instrumenty oraz (ważniejsze!) ujęcia mikrofonowe zmienią coś w moim podejściu do Studio Woodwinds . Krótko o Studio Woodwinds Studio Woodwinds jest biblioteką, będącą niegdyś częścią pakietu Spitfire Studio Orchestra (są jeszcze pakiety Strings i Brass ). Spitfire przez długi czas miało takie dwie orkiestry: symfoniczną i studyjną właśnie. Obecnie symfoniczna zmieniła się w jednolity pakiet Spitfire Symphonic Orchestra , natomiast studyjna nie jest już sprzedawana jako całość, a tylko jako osobne pakiety, podzielone na wersje standardową i ...

Nagrywając mock-upy MIDI od dłuższego już czasu, znam dobrze "ból" przygotowywania wstępnego pliku do dalszej pracy. Pliki takie, pozyskiwane ze stron https://musescore.com , https://www.kunstderfuge.com czy https://imslp.org , mają szereg cech, które mi osobiście przeszkadzają w dalszej pracy, dlatego poświęcałem sporo czasu na wstępne oczyszczenie pliku MIDI. A co mi tak bardzo przeszkadza? Zbiorcze zestawienie "wad", powszechnie spotykanych w plikach MIDI Program Change i Control Change Podstawowym problemem są zbędne komunikaty Program Change i Control Change . Pierwsze służą do ustawienia brzmienia/instrumentu na danym kanale MIDI i po prostu ich nie potrzebuję - wiem, co która ścieżka ma grać i o wyborze instrumentu decyduję, przeciągając odpowiedni preset ścieżki do projektu. Nadmiarowe komunikaty Control Change to zaś prawdziwa zmora. Niektóre pliki MIDI mają tego całą masę, jakieś dziwne Data Entry , Dump Entry czy jeszcze inne. Najbardziej j...

W tym roku było inaczej niż zazwyczaj - czyli planowo i celowo. No, może jeden element znalazł się nieco z zaskoczenia, bo akurat miał premierę, ale reszta to już efekt potrzeb czy zamierzeń, więc nie było wielkiego szaleństwa i wypatrywania przypadkowych okazji. Inna sprawa, że aktualnie naprawdę nie mam już aż tyle "głodu bibliotek", co na przykład rok temu - chociaż w jednym przypadku miałem spory dylemat z wyborem. Dobra, koniec ogólników, przyjrzyjmy się konkretom. UVI World Suite 3 Tę bibliotekę miałem w planach od roku chyba, ale ciągle było coś ważniejszego i pilniejszego. Samo World Suite nie jest za to czymś naprawdę niezbędnym, bo część jego zawartości można zastąpić firmową biblioteką Kontakt Factory . To zbiór instrumentów z całego świata - różnych fletów, odmian lutni, cytr, harf, bębnów. Praktycznie każda część świata ma swoje odmiany, a UVI postanowiło je nagrać i udostępnić w postaci spójnej, dużej biblioteki. Trochę szaroburo, ale estetycznie i elega...

Praca w Studio One z artykulacjami z bibliotek Cinematic Studios nie jest trywialna. Wprawdzie już kiedyś próbowałem się z tym zmierzyć , ale nadal nie do końca wszystko mi działało, dopiero ostatnie miesiące przyniosły zrozumienie, dzięki któremu obecnie dysponuję konfiguracjami, które nie sprawiają już niespodzianek. Postanowiłem rzecz opisać, bo nie znalazłem w sieci miejsca, które by to robiło. Skądinąd domyślam się, dlaczego ten temat nie jest rozpracowany - otóż biblioteki Cinematic Studios średnio nadają się do mojej filozofii pracy, tzn. stosowania pojedynczych ścieżek na instrument i zmieniania artykulacji za pomocą specjalnych komunikatów. Patrząc na przykładowe nagrania z tych biblioteK na YouTube widać, że ich twórcy stosują poszczególne artykulacje na osobnych ścieżkach. Wszystko przez to, że akurat w Cinematic Studios artykulacje legato mają dużą latencję w stosunku do pozostałych, więc trzeba je przesuwać w czasie - przynajmniej do momentu, gdy Studio One pójdzie...

Dopiero co opisywałem darmową wersję Symphonic Orchestra od Spitfire , a tu - tuż przed czarnym piątkiem - pokazuje się aktualizacja do komercyjnej wersji. Zdążyłem ją pobrać rano i na szybko przejrzałem największe nowości, czyli nowe brzmienia nazwane Motif Brass . Tajne nowości Ani w mailu informującym o aktualizacji, ani na stronie Spitfire Audio , ani w katalogu biblioteki po zainstalowaniu dodatku nie ma ŻADNEJ informacji o wprowadzanych zmianach. Oczywiście wiadomo, że główną z nich jest wspomniana grupa brzmień Motif Brass , ale w filmiku promującym coś się przebąkuje o poprawkach i zmianach w innych miejscach biblioteki, a słuszna waga dodatku - ponad 7GB! - też sugeruje, że jeszcze gdzieś się coś zmieniło. Na razie nie wiadomo do końca, co i gdzie. Czym zatem są Motif Brass ? To zestaw trzech sekcji: waltorni (4 instrumenty grające razem), trąbek (trzy instrumenty) i puzonów (pięć instrumentów): Wyglądają niepozornie, ale brzmią całkiem zacnie Każda z tych sekcji d...