GadeSound

W zasadzie odkąd zacząłem się zajmować nagrywaniem głosu, czyli od 2019 roku, powstawały mniej formalne fragmenty, które wrzucałem sobie do folderu pt. "Dzienniki audio". Nawyk ich nagrywania tak wszedł mi w krew, że nawet obecnie, mimo że podcastu i audiobooków nie nagrywam już od pół roku, nowe "odcinki" dzienników ciągle się pojawiają. Co zawierają te tajemnicze nagrania? Nic szczególnie tajemniczego - na ogół jakieś luźne przemyślenia dotyczące mikrofonów, odcinków podcastu, bieżących wydarzeń. Ot, dzienniki właśnie. Problem z tymi nagraniami jest taki, że zajmują miejsce, a chciałbym je zachować i mieć do nich dostęp. Archwizowanie na płytach DVD od dawna już nie jest żadną opcją, zwłaszcza że dzienników uzbierało się już ponad 20GB. Podłączanie okresowo twardego dysku i zgrywanie ich tam już jakąś opcją jest, ale wiadomo, jak to wygląda z tego typu archiwizowaniem - robi się je rzadko. Do tej pory korzystałem po prostu z dysku Google'a, gdzie mam 100GB...

O pogłosie Blackhole od firmy Eventide słyszałem już dawno temu i nawet parę razy przymierzałem się do zakupu, ale zawsze było coś ważniejszego, a że długo nie zajmowałem się muzyką, pogłos tego typu nie bardzo znajdował zastosowanie podczas przygotowania podcastów. Czasy się zmieniły, muzyka wróciła, a Blackhole jakiś czas temu doczekał się kolejnej inkarnacji w postaci Blackhole Immersive . O starszej wersji, istniejącej także w postaci fizycznej jako urządzenie, jakiś czas temu bardzo ciekawy film nagrał Pan Tomasz Wróblewski i stanowczo namawiam do zerknięcia na ten materiał. Immersive Starsza wersja Blackhole została przygotowana dla typowych sygnałów stereofonicznych i jako taka jest dużo tańsza - jednak miałem możliwość zakupu tzw. crossgrade'u wersji Immersive w niemal tej samej cenie (normalna - 299 dolarów!), więc się skusiłem. Wersja Immersive , jak się łatwo domyślić z tytułu, pomaga dodawać pogłos do dźwięku przestrzennego, zgodnego z Dolby Atmos© . Oczywiś...

Siostra Be potrafi mnie przekonać. Od lat słuchamy Chopina, więc tylko kiedy zacząłem zajmować się muzyką orkiestrową, od razu Siostra zaczęła mnie namawiać, że co jak co, ale jakiś utwór Chopina powinienem przygotować. Ha, łatwo powiedzieć. W grę wchodziło niewiele utworów, bo jednak nasz genialny kompozytor tworzył głównie na fortepian, a mnie zależało przecież na brzmieniu orkiestry. Ostatecznie wybór padł na pierwszy koncert fortepianowy e-moll op. 11, a konkretnie jego pierwszą część, Allegro maestoso . Prace ruszyły. Utwór zacząłem przygotowywać jeszcze w styczniu chyba, pierwotnie planując część orkiestrową nagrać za pomocą BBC Symphony Orchestra . Nie miałem wówczas doświadczenia np. w mapowaniu tempa czy pracy z dynamiką, więc wszystko brzmiało nie tak, jak trzeba i chyba tylko partię fortepianu udało mi się wówczas przygotować jako tako. Jakoś na początku lutego chyba w moim narzędziowniku zaczęły się pojawiać elementy Berlin Strings i to na nie zacząłem przerabiać chopi...

Na początku 2025 roku powtórzyłem swoje zdanie na temat pracy z wieloma artykulacjami. Zdania nie zmieniam - nadal pracuję z przełączaniem artykulacji zamiast z powielaniem ścieżek i nie sądzę, by się to zmieniło w przyszłości. W Studio One taka praca jest bardzo prosta, a jeśli autorzy tego programu spełnią prośby użytkowników o uzupełnienie key switches o indywidualne przesunięcia czasowe, to niczego więcej nie będzie mi brakowało. Kłopot z key switches jest taki, że mapowanie artykulacji na konkretne komunikaty MIDI trzeba sobie pracowicie przygotować. Wprawdzie jest to czynność jednorazowa, bo takie mapowanie należy, rzecz jasna, sobie zapisać do ponownego użycia w przyszłości, jednak wciąż: po zakupie nowej, szczególnie dużej biblioteki orkiestrowej, czas edycji może być liczony w godzinach. Można próbować szukać mapowań zrobionych przez hobbystów i fascynatów, co na początku doradzam - zwłaszcza społeczność Studio One zrobiła tu całkiem sporą robotę. Jeśli ktoś ma jednak w...

Mam dziwne wrażenie, że robiłem całkiem niedawno w jakimś miejscu podsumowanie używanych bibliotek - ale nie potrafię podobnego tekstu namierzyć na blogu, więc może tylko planowałem zrobić coś podobnego? Tak czy owak, postanowiłem podsumować moje ponad półroczne zmagania z nagrywaniem mock-upów , przede wszystkim z zamierzeniem wskazania, które biblioteki czy instrumenty sprawdziły się, a które - tak raczej średnio. Być może okaże się to dla kogoś wartościowe, bo w końcu po paru miesiącach pracy widać, z czego korzysta się częściej lub chętniej, a co uległo zapomnieniu miesiąc po zainstalowaniu. Orkiestry Orkiestr nie mam dużo, więc pewnie szybko uda mi się uszeregować je w kolejności od najchętniej do najmniej chętnie używanej. Zacznijmy zatem: Orchestral Tools Berlin Orchestra Spitfire BBC Symphony Orchestra Core Cinematic Studio Strings/Brass Spitfire Symphony Orchestra Audio Imperia Nucleus/Jaeger Orchestral Tools Berlin Inspire EastWest Hollywood Orchestra...

"Badinerie" Jana Sebastiana Bacha był jednym z pierwszych utworów, które nagrywałem w 2025 roku, stając się poligonem doświadczalnym dla Spitfire Iconic Strings oraz fletu z Berlin Woodwinds : Tymczasem mijały miesiące, a w moje ręce trafił pakiet z instrumentami barokowymi Miroire - cóż zatem dziwnego, że postanowiłem nagrać "Badinerie" ponownie? Tym razem całość grana jest instrumentami z Miroire i w oparciu o zupełnie inny plik MIDI niż poprzednio. Zrezygnowałem z partii klawesynu (poprzednio granego za pomocą Pianoteq ), więc w utworze są obecne tylko instrumenty smyczkowe i flet. Zachowałem też oryginalną tonację - w czasach Bacha dźwięk A stroiło się na 415Hz, więc poza zmianą tempa słychać także pozorną zmianę tonacji. Czy nowy utwór jest lepszy? Mnie się bardziej podoba, ale wiadomo, zrobiłem go później. Za parę lat być może będę w stanie ocenić to obiektywnie. Czy zaś Miroire sprawdziło się w roli barokowego składu? I tak, i nie, bo brzmieniowo b...

Pakietu Komplete od Native Instruments używam od 2018 roku, czyli od wersji 11 Ultimate . Zawartość tego pakietu była na tyle bogata, a ceny aktualizacji na tyle wysokie, że przez kolejne lata co najwyżej kupowałem w promocji aktualizacje do Kontakta , bo i nie czułem specjalnej potrzeby posiadania jeszcze większej liczby elementów tego monstrualnego pakietu. W tym roku jednak już się nie oparłem i przy (nareszcie!) bardzo dużym upuście zakupiłem aktualizację do wersji jeszcze bogatszej, czyli Collector's Edition . Listę aktualnych różnic między pakietami można podejrzeć na stronie producenta , ja tylko żałuję, że trochę się pospieszyłem i niepotrzebnie wcześniej kupiłem aktualizację Kontakta 8 . No cóż, szczerze mówiąc, nie spodziewałem się, że w tym roku Native Instruments będzie aż tak łaskawe. Ostrzenie zębów Wyjątkowo niska cena upgrade'u to jednak rzecz niewystarczająca - na cóż zatem liczyłem? Jest kilka elementów, które przez tych siedem lat przybyło w pakiecie, ...

Czas podsumowań w pełni, a skoro napisałem co nieco o Berlin Brass , wypadałoby napisać także o Berlin Woodwinds . Pierwszy opis pojawił się w lutym 2025 , więc także mija mniej więcej pół roku praktyki. Początki Kiedy zająłem się mock-upami , dość szybko okazało się, że posiadane instrumenty nie są w stanie sprostać moim wymaganiom, szczególnie jeśli chodzi o krótkie artykulacje. Flet z BBC Symphony Orchestra brzmi pięknie, podobnie ma się sprawa z fletem z Audio Imperia Solo , jednak są utwory, które wymagają naprawdę króciutkich dźwięków. Tutaj dostępne biblioteki odpadały, a ja stanąłem przed dylematem, co z tym zrobić. W styczniu zakupiłem Spitfire Studio Woodwinds , które miało poprawić sytuację, ale po początkowej euforii dość szybko się zniechęciłem. To nie było TO. Wróciłem do planów zakupu Cinematic Studio Woodwinds , ale problemy z budowaniem mapowania artykulacji dla Cinematic Studio Brass skutecznie mnie odstraszyły. Jednocześnie obiecujące próby z bibliotekami Berli...

Na ogólnym blogu pisałem o awarii nowego komputera - stało się to w bardzo kłopotliwym momencie, kiedy akurat musiałem siadać do intensywnych prac muzycznych. Jako że Komputronik bardzo kiepsko sobie poradził z obsługą klienta, nie mogłem sobie pozwolić na miesięczny przestój. Stary komputer, połatany i doprowadzony do jako takiego stanu, przywędrował ze strychu. No i niestety, okazało się, że zaledwie miesiąc pracy na szybkim komputerze "rozpuścił" mnie do tego stopnia, że teraz każde uruchomienie starego komputera to prawdziwa tortura. Prawie trzy minuty startu systemu przy 20-30 sekundach, do których już przywykłem, okazują się wiecznością. Odpalanie Studio One w podobnym czasie też dłuży się niemiłosiernie, że nie wspomnę o wczytywaniu co większych bibliotek... Długie czasy to jedna sprawa - drugą jest brak bibliotek. Wprawdzie miałem w szufladzie stare dyski SSD, wymontowane ze starego komputera, które teraz do niego wrzuciłem na nowo, ale nie mam tam np. Berlin Orc...

Bibliotekę Berlin Brass kompletowałem w zasadzie od stycznia , dorzucając powoli kolejne elementy. Obecnie mam już dostępną pełną orkiestrę, więc w sekcji instrumentów dętych także dysponuję kompletem: Postanowiłem zrobić zatem podsumowanie Berlin Brass po półroczu używania jej w niemal każdym mock-upie - poniżej znajdziecie wnioski, uwagi, narzekania i pochwały. Mnie pasuje Od samego początku bardzo podobała mi się ogromna uniwersalność tej biblioteki. Nie tylko mamy duży wybór instrumentów, ale w zasadzie każdy z nich ma bardzo bogatą listę artykulacji, w tym także brzmienia krótkie i bardzo krótkie. Przyznam, że właśnie ta uniwersalność połączona z naprawdę wysoką jakością brzmień spowodowała, że Berlin Brass obecnie praktycznie dominuje w utworach orkiestrowych, które nagrywam od czasu do czasu. W pewnym momencie, po zakupie VHorn Brass Section wydawało mi się, że to właśnie ta bibliotek zastąpi w dużej części Berlin Brass , bo jakością dźwięku na pewno jej nie ustępuj...

To już miesiąc minął od momentu, kiedy zapowiadałem mozartowską ofensywę - i słowa dotrzymałem. Pojawiła się i "Symfonia nr 40" , pojawiła się druga część "Koncertu fortepianowego nr 21" , a dzisiaj inaugrację ma nowy cykl, czyli "Serenada nr 13", znana bardziej pod tytułem "Eine kleine Nachtmusik": Nagrałem wszystkie cztery części tej serenady, dzisiaj chyba najbardziej znana z nich, czyli początkowe "Allegro". Berlin Strings Zdecydowanie podtrzymuję twierdzenie, że do utworów Mozarta smyczki Orchestral Tools Strings nadają się jak mało które. To średniej wielkości skład (8 pierwszych skrzypiec, 6 drugich skrzypiec, 5 altówek i wiolonczeli oraz 4 kontrabasy), który brzmi nie tak masywnie jak pełna orkiestra symfoniczna, ale jednak jest też ciut większy od typowej orkiestry kameralnej. W "Eine kleine Nachtmusik" słychać tylko smyczki - nie rzucałem się na aranżacje na pełny skład, choć i takie można znaleźć. Moim cele...

Tytuł brzmi może i enigmatycznie, ale jest stosunkowo prosty. Od paru tygodni testuję bibliotekę Miroire od Orchestral Tools - to zestaw instrumentów i chór, służący do "imitacji" muzyki późno renesansowej i barokowej. Test biblioteki jest ciągle w przygotowaniu, ale postanowiłem na szybko napisać parę słów właśnie o chórze, a konkretnie o "śpiewaniu sylabami". Możliwości Chór z Miroire brzmi - moim zdaniem - bardzo ok, zwłaszcza w cenie, którą należy za niego zapłacić. Jak wszystko niemal w ofercie Orchestral Tools , także ta część biblioteki Miroire może być kupiona osobno, 49 euro za część żeńską i 49 euro za część męską. Lista artykulacji jest stosunkowo krótka: legato i sustains , które są połączonymi próbkami "ooo" i "aaa", co reguluje się parametrem modulacji. Do tego dochodzą sylaby, nagrane w kilku wariantach: długie, marcato i dwie wersje krótkich (zwykłe i wyrównane czasowo). Sylab mamy 19 i są to - według dokumentacji ...

Zdarzyło mi się już mock-upować "Badinerie" Bacha , ale utwory z czasów baroku brzmiały jak dla mnie zbyt nowocześnie, także taki Vivaldi, Albinoni czy Händel. Nie mówię, że brzmiały źle - tylko raczej nie tak, jak słyszeli je współcześni i sami kompozytorzy (już pomijam strojenie A na 415Hz, a nie - jak współcześnie - pół tonu wyżej, na 440Hz). Nie wszystkie instrumenty miały ten sam zakres dźwięków, trąbki czy rogi pozbawione były wentyli i tak dalej, i tak dalej. W dodatku ciągle wiele utworów posiadało linie chóralne, bo i wiele utworów miało ciągle charakter sakralny. Postanowiłem wypróbować bibliotekę dedykowaną do muzyki barokowej, czyli właśnie Miroire - zapewnia ona dostep i do instrumentów, i do chóru, więc dostajemy wszystko w jednym. Przy okazji zaznaczę, że Orchestral Tools oferuje specjlny "zestaw barokowy" Baroque Bundle , w którym prócz Miroire są także klawesyny. Brakuje tam jeszcze organów, ale można przyjrzeć się darmowej bibliotece te...

No i udało się - światło dzienne ujrzała piąta, póki co ostatnia z planowanych części "Wirtualnej orkiestry". Jest to prosty praktyczny przykład przygotowania bardzo prostego mock-upu utworu "W grocie Króla Gór" Edvarda Griega - ale jest to zupełnie nowa wersja, nie mająca nic wspólnego z jednym z pierwszych mock-upów , które robiłem w tym roku : Przyznam, że już po publikacji trochę żałowałem wyboru utworu, bo w zasadzie prawie nie pokazałem jednej z najtrudniejszych rzeczy, czyli pracy nad dynamiką długich nut czy nad doborem artykulacji, gdy tak naprawdę nie bardzo wiadomo, co wybrać. Tu wręcz idealnie nadałby się "Koncert fortepianowy e-moll" Chopina, z którym zmagam się już któryś tydzień. Oj, byłoby do pokazania mnóstwo ciekawych przypadków! Z drugiej strony, musiałbym zmontować odcinek z kilkudziesięciu godzin materiału, bo tyle na razie poświęciłem Chopinowi. Tak czy owak, odcinek jest, coś tam mimo wszystko pokazuje, a że niektórzy wyciągną...

Są takie momenty, gdy przydaje się duża, spójna biblioteka orkiestrowa, żeby szybko wykonać jakieś zlecenie, nagrać jakiś utwór, bez martwienia się o zgrywanie ze sobą różnych brzmień, uspójnianie przestrzeni i tym podobne rzeczy. Gdzie nie będziemy się martwili, że jakiegoś instrumentu zabraknie, bo po prostu mamy pod ręką komplet. Mam takich zestawów pięć, z czego jeden w zasadzie od razu mogę skreślić. Chodzi o EastWest Hollywood Orchestra , który - jak pokazały moje niedawne testy - nie za bardzo nadaje się obecnie do pracy, tzn. nadaje się, ale że pozostałe biblioteki są dużo wygodniejsze, nie ma sensu się męczyć. Pozostałe biblioteki to Orchestral Tools Berlin Orchestra (posztukowana, ale w zasadzie już kompletna), Spitfire BBC Symphony Orchestra Core , Audio Imperia Nucleus i omawiana Spitfire Symphony Orchestra . Stare czasy Spitfire Symphony Orchestra jeszcze do niedawna nieco straszyła archaicznym wyglądem, bo należała do pokolenia bibliotek "kontaktowych", p...